Άλλη μια χρονιά που σύσσωμα πιστεύουμε στην οικογένειά μας, μικροί και μεγάλοι στον Άη Βασίλη. Ίσως η τελευταία… Κάθε χρόνο η ίδια ανησυχία και η ίδια υποβόσκουσα μελαγχολία. Μήπως ήταν αυτή η τελευταία χρονιά; Πότε θα μας πάρουν χαμπάρι; Και τότε, τι θα κάνουμε χωρίς Άη Βασίλη; Πώς είναι η ζωή με παιδιά που δεν χάφτουν παραμύθια;
Η Ναυσικά είναι επτά χρονών. Είναι πλέον βετεράνος του κόσμου του Άη Βασίλη, όπως αυτός χτίστηκε σιγά σιγά στο σπίτι μας. Ξέρει το πρόγραμμά του, τις συνήθειές του, ακόμη και τα μπισκότα που λατρεύει. Ξέρει ακόμη και την παρέα του, τον τάρανδο, και ότι λατρεύει τα καρότα. Κι ας μην έχει δει από κοντά κανέναν από τους δύο. Του έγραψε και μία κάρτα να τον ευχαριστήσει για τόσα χρόνια έμπρακτης αγάπης, για τόσα χρόνια σχέσης. Και φυσικά στην γλώσσα του, γιατί σιγά μην μιλάν ελληνικά στον Βόρειο Πόλο.
Η Αρσινόη είναι τεσσάρων. Τώρα μυείται στον κόσμο του παραμυθιού αυτού. Μια εβδομάδα τώρα ξυπνάει και ρωτά πρώτο πράγμα: “είναι πλωτοχονιάα;”. Ξέρει ότι τότε φτάνει ο Άη Βασίλης στο σπίτι μας. Σήμερα, λοιπόν, ξετρελλάθηκε που επιτέλους είναι πλωτοχονιάα!
“Πού είναι ο Άη Βασίλης;” ρώτησε στο κρεβάτι.
“Δεν τον βλέπουμε, έρχεται το βράδυ όταν κοιμόμαστε, αφήνει τα δώρα και φεύγει, γιατί βιάζεται πολύ…” εξήγησε η έμπειρη.
Μαζί, Ναυσικά και Αρσινόη, εξόρμησαν διερευνητικά στο σαλόνι για να δουν αν πράγματι ο Άη Βασίλης ήταν συνεπής στο “ραντεβού” τους.
“Κοίτα, έφαγαν τα σνακ που τους αφήσαμε!” ακούσαμε από μέσα την Ναυσικά προς την Αρσινόη! Και μετά από μία μικρή παύση, προφανώς όση χρειάστηκε για να γυρίσουν το κεφάλι και να κοιτάξουν κάτω από το δέντρο, “…Ουάου!”.
Τι άλλη ισχυρότερη απόδειξη ότι δεν πρόκειται για παραμύθι αλλά για πραγματικότητα. Χειροπιαστή μάλιστα. “Ήλθε άλα…” [μετάφραση: “άρα ήρθε”], όπως μας είπε τρέχοντας η Αρσινόη δείχνοντάς μας ενθουσιασμένη τα τεκμήρια, το πιάτο με τα απομεινάρια του. Αυτήν την πραγματικότητα, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, έτσι και φέτος είχαμε την τύχη να ξαναβιώσουμε οικογενειακά.
Μπορεί αυτή να είναι η τελευταία χρονιά που η Ναυσικά ζει ακόμη σε αυτόν τον κόσμο του Άη Βασίλη. Η Αρσινόη θα έχει κάποια χρόνια ακόμη. Όσο για εμάς, τους μεγάλους του σπιτιού, αυτός ο μαγικός κόσμος των παιδιών ήρθε για να μείνει για τα καλά. Γιατί, όπως είναι γνωστό “ακόμη κι αν ο Άη Βασίλης δεν υπήρχε, σίγουρα θα τον είχαμε εφεύρει.”
Καλή χρονιά!
Υ.Γ. Όπως πάντα, οι βασιλόπιτες είναι vegan και το ίδιο ισχύει και για το κέρασμα του Άη Βασίλη και της παρέας του. Γιατί δικό μας είναι το παραμύθι αυτό, ό,τι θέλουμε το κάνουμε… 
[πρωτοδημοσιεύτηκε στην σελίδα του ιατρείου στο facebook]
© Kostis Tsarpalis, January 2017